โอกาสใหม่ ในประเทศลาว

โอกาสทางธุรกิจในประเทศลาว(สปป.ลาว)โอกาสใหม่ ของ นักธุรกิจไทย

"หากไทยไม่เข้าไปศึกษาและลงทุนธุรกิจอย่างจริงจังในลาว ในช่วง 1-2 ปีนี้ เราก็จะไม่มีโอกาสอีกต่อไป"
เพราะว่าจีนกับเวียดนามตอนนี้กำลังรุกอย่างเต็มที่"
เป็นคำกล่าวอย่างจริงจังของ ประเสริฐ วงศ์มาลาสิทธิ์ ประธานสภาอุตสาหกรรม จังหวัดนครพนม
และเลขาธิการ สภาธุรกิจไทย-ลาว

+ผมยินดีตอบคำถามทุกคำถาม เกี่ยวก้บประเทศลาว ..ถ้าสิ่งที่ผมรู้จากการทำธุรกิจในประเทศลาว(สปป.ลาว)จะมีประโยชน์กับคนไทย ว่ามีธุรกิจอะไรในประเทศลาว(สปป.ลาว)ที่น่าสนใจ

+คุณอาจจะอยากลงทุนในการลงทุนขนาดกลางหรือใหญ่ สร้างหอพัก-อพาร์ทเมนท์-บ้าน-ตึก-รีสอร์ท-โรงเเรม
ลงทุนทำธุรกิจเช่า-ซื้อที่ดินในลาว ชึ่งราคาที่ดิน ยังไม่สูงมาก ราคาตึก-ที่ดินในเวียงจันทร์ ราคาก็ยังไม่สูงมาก

+ถ้าคุณอยาก เริ่มชีวิตใหม่ ไปอยู่ในลาว เเละลงทุนสำหรับธุรกิจเล็กๆ ลงทุน 200,000--500,000 บาท
ถูกกฏหมาย ขยายตัวได้เร็ว  คู่เเข่งยังไม่มาก

+หรือ ถ้าคุณเป็นเจ้าของสินค้า ต้องการส่งสินค้าไปทดลองตลาดประเทศลาว(สปป.ลาว)ว่ามีโอกาสประสบความสำเร็จ หรือไม่?สินค้าไทยหลายชนิดถูกใจชาวลาว แต่นักธุรกิจไทยส่วนใหญ่ยังมัวกังวลเเต่กับปัญหา เศรษฐกิจในประเทศไทย จนลืมมองหาโอกาสทางธุรกิจในประเทศลาวซึ่งอยู่ใกล้ๆเรา

+ชาวลาวชอบเเละมั่นใจสินค้าไทย มากกว่าสินค้าจีน,เวียตนามซึ่งถ้าเริ่มทดลองตลาดประเทศลาว จะมีโอกาสขยายตลาดไปยังเวียตนาม ได้ง่ายกว่าเข้าไปในเวียตนามโดยตรง มีหลายเหตุผลที่นักธุรกิจไทยไม่เคยทราบ หรือ นึกไม่ถึงมาก่อน..

+ทำอย่างไร? เพื่อลดความเสี่ยง ก่อนเริ่มขยายธุรกิจ อย่างจริงจัง..
คุณรู้หรือไม่ว่า การทำโฆษณา ประชาสัมพันธ์สินค้าในลาว มีข้อจำกัดทางกฎหมายมากมาย โดยเฉพาะสื่อต่างๆ ที่ถูกรัฐบาลสปป.ลาว
ควบคุมอย่างเข้มงวด ปัญหาการสต็อกเเละการกระจายสินค้าสู่ตัวเเทนเเละลูกค้้าในลาว เนื่องจากน้ำมันเชื้อเพลิงในลาว ราคาสูงกว่าในไทย ดังนั้นต้นทุนค่าขนส่ง การกระจายสินค้าในลาว จึงสูงกว่าในไทยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าสินค้าของคุณเพิ่งเปิดตลาดในลาว ยอดขายยังไม่มาก ต้นทุนค่าขนส่ง การกระจายสินค้าในลาว การสร้างตัวเเทนจำหน่ายรายใหญ่ รายย่อย ยิ่งจะสูงขึ้น เเล้วคุณจะจัดการอุปสรรคทางการตลาดนี้อย่างไร โดยใช้งบประมาณให้สิ้นเปลืองน้อยที่สุด ? ทำอย่างไรดี ?

+จากการที่ผมคลุกคลีทำุธุรกิจในลาวหลายปี ผมรู้ว่า มีวิธีมากมายที่มีประสิทธิภาพมากพอ ที่จะทำให้สินค้าของคุณเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายโดย ไม่ทำให้งบการตลาดของคุณบานปลาย ไม่ต้องใช้จ่ายเงินสร้างทีมงานใหญ่โตในลาว เเละไม่จำเป็นต้องจ่ายหลายสิบล้านบาทกับ ค่าโฆษณานาทีละ2-4เเสนบาท ทาง free TV 3579 ให้คนดู กดรีโมท หลบหลีกหนี ไม่ดูโฆษณาของสินค้าของคุณ
กว่าสินค้าคุณจะเป็นที่รู้จักของตลาดในลาว ก็ใช้เงินไปมากมาย ซึ่งก็ไม่มีใครการันตีได้ว่า สินค้าของคุณจะความสำเร็จตามเเผนงาน ตามเงินค่าการตลาดที่ได้ลงทุนไป..

+คุณอาจไม่คาดคิด มาก่อนว่า การปฎิบัติตัววิธีคิดบางอย่าง ด้วยความเคยชินปกติธรรมดาเเบบในไทย อาจจะนำอุปสรรค เเละปัญหาใหญ่มาสู่ธุรกิจคุณในลาว ได้ !

+ +ผมยินดีตอบคำถามอื่นๆ เกี่ยวกับ สปป.ลาว ที่คุณอาจไม่กล้าถามใคร..

เเต่..ถ้าคุณมีเงินงบประมาณ มากเหลืิอเฟือ พร้อมจะทุ่มจ่าย ไม่อั้นในการทำตลาด 
สิ่งที่ผมรู้ ก็คงไม่จำเป็น ครับ..

ทำไมการลงทุนใน สปป.ลาว ถึงน่าสนใจ?

+สปป.ลาว เป็นเพื่อนบ้าน ที่ สงบสื่อสารกับไทยโดยไม่ต้องใช้ล่ามแปลมีโอกาส ดีๆอีก มาก ใน สปป.ลาว ที่คนไทย ไม่เคยรู้ทั้งที่เราอยู่ใกล้เพียงแค่ข้ามแม่น้ำโขง ..

+สปป.ลาว เเม้ตลาด จะเล็ก เเต่สปป.ลาว ก็ตั้งอยู่ในท่ามกลาง 'ทะเลคน' ของ จีน1300ล้านคน เวียตนาม82ล้านคน ไทย65ล้านคน กัมพูชา14ล้านคน ตั้งอยู่ ตรงกลางระหว่างประเทศเหล่านี้ ..ที่สำคัญ สปป.ลาวส่งสินค้าไปประเทศต่างๆก็มักจะได้รับ GSP หรือสิทธิพิเศษต่างๆ เช่น อัตราภาษีที่ต่ำกว่าปกติ หรือ ไม่มีภาษีเลย

+มีอีกมากเกีียวกับประเทศลาว(สปป.ลาว) ที่คนไทยควรรู้ เเล้ว เราคนไทยจะพบว่าคนไทยเเทบจะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับประเทศลาว(สปป.ลาว)ทั้งที่ อยู่ใกล้กันเเค่ข้ามเเม่น้ำโขง

+เงิน 1 - 5 ล้าน อาจทำธุรกิจในไทย ได้ไม่มากนัก คู่เเข่งก็มีมากมาย เเละโอกาสที่จะล้มเหลวก็สูงมาก
เเต่ ต่างจากในลาวครับ ..ย้งมีโอกาสอีกมาก สำหรับคนไทยที่ตั้งใจ จะทำธุรกิจอย่างจริงจัง

+ถ้าสิ่ง ที่ผมพอจะรู้ใน ลาว จะเป็นประโยชน์ กับคน ไทย ผมยินดี บอกเล่าให้รู้ ดีกว่าปล่อยให้คนจีน เวียตนาม ชาติอื่นๆไปไขว่คว้าโอกาสธุรกิจดีๆ เหล่านั้นไปก่อน คุณจะเเปลกใจ ที่คนหนุ่มชาวจีน เวียตนาม อายุน้อย ร่ำรวยในประเทศลาว โดยที่คนไทย ที่อยู่ใกล้เเค่ข้ามเเม่น้ำโขงเเละคุยกับโดยไม่ใช้ล่าม ได้เเต่มอง..

"โอกาสทางธุรกิจในประเทศลาว(สปป.ลาว) โอกาสใหม่ ของ นักธุรกิจไทย .ใกล้บ้านเรา 
** ผมตั้งใจจะทำประโยชน์ให้กับประเทศไทยของเรา จึงตั้งใจให้คำปรึกษากับ เพื่อนคนไทยโดยไม่คิดมูลค่า เท่าที่จะมีปัญญา ทำได้ อาจจะไม่สะดวกรับสายทุกสาย  ถ้าสนใจจริงๆ
เเอด LINE หรือส่ง e mail มา เเล้วค่อยคุย 

ในรายละเอียด ในขั้นตอนต่อไป

หากสนใจข้อมูล โอกาส ทำธุรกิจ กับ สปป ลาว จาก ประสพการณ์จริงของผม  
(ไม่ใช่ ในรูปเเบบงานวิชาการ)  ดูที่นี่ครับ   

face book : chai vitana

face book : ลงทุน ในลาว 

ติดต่อขอคำปรึกษาที่


Line ID : connexthailand
e mail : Chaisit@Chaisit.Com
• กติกา ในการขอคำปรึกษา  โอกาส ทำธุรกิจ กับ สปป บลาว
• ผมให้คำปรึกษา จากประสบการณ์จริง ด้วยจิตอาสา เเต่ไม่ได้หมายความว่าผม ต้องตอบทุกคน
• ผมจะตอบ เเละคุย กับผู้ที่สนใจจริงๆที่ทำตามกติกาข้างล่างนี้ เท่านั้น                      
• เมื่อ เเอด LINE มา ให้ เล่า เรื่องของคุณ เเบบสรุป คร่าวๆ ในเรื่อง
1. ธุรกิจที่สนใจ ในลาว ทำไมถึงมีความสนใจ ช่องทาง ธุรกิจในลาว
2. ประสพการณ์ ทำงาน หรือ ธุรกิจ ที่ ทำอยู่ ในปัจจุบัน  
3. เคยมาลาว ที่ไหนบ้าง บ่อยนานเเค่ไหน มาทำอะไร 
4. ข้อมูลอื่น ๆ เกี่ยวกับตัวคุณ 
5. รุปสินค้า ของคุณ
6. ถ้าไลน์ คุณ ไม่มีรูป ของตัวคุณ เอง ทักมาครั้ง เเรกขอให้ส่งรูป มาด้วย
• ถ้าข้อมูล ไม่ครบ  1,2,3,4,5,6 ขอสงวนสิทธิ์พิจารณา

• ทำไม ผมขอ ให้คุณ "ต้อง" ทำตาม กติกา ?
• ผมเองมีธุรกิจส่วนตัว เวลาก็ มีค่าเหมือนคุณ   ผมตอบให้ฟรีไม่คิดเงินค่าเวลา ค่าปรึกษา ด้วยจิตอาสา ถ้าต้องมาคอย ถามข้อมูลพื้นฐาน ของคุณเเต่ละคน ทำให้เสียเวลามาก
                       

การค้าขายชายแดน
อิทธิพลการค้าขายของจีนตามชายแดนไทย.........ภาคเหนือ (อิทธิพลของจีน)
Thu, 01/21/2010 - 09:15 | by เมืองรถม้า | Report topic

จากความเป็นจริง ณ ปัจจุบันนี้ คนจีนมาอยู่ที่ประเทศลาว น่าจะเกินหลักแสนคนขึ้นไปแล้ว ธุรกิจทุกอ่ย่างจีนเข้าไปมีส่วนร่วมทั้งหมด ไล่ลงมาจาก แม่สาย เชียงแสน เชียงของ เทิง เชียงคำ น่าย เลย มุกดาหาร หนองคาย พื้นที่ติดลาว ฝั่งริมแม่น้ำโขง กิจการค้าขายฝั่งลาวจะเป็นของคนจีนทั้งหมด

อย่างแรกเลย จีนจะมาเช่าที่และจัดทำเป็นตลาดนัดขายสินค้า สินค้าอุปโภคต่าง ๆ โดยเฉพาะเครื่องใช้ไฟฟ้า เคยคุยพ่อค่าคนจีนฝั่งลาว ว่า รัฐบาลจีนจะเป็นผู้ลงทุนให้ก่อน และจัดคนของต้นเองมาลงขายในตลาดนัดของตนเองทั้งหมดและคิดว่าอีกไม่นาน สินค้าจาก 0% จะทะลักเข้าแล้วตอนนี้ ส่วนใหญ่คนไทยก็ข้ามไปซื้อฝั่งลาวกันเยอะ

ยกตัวอย่างที่แม่สาย อยากได้ของถูกซื้อฝั่งไทยก็ได้ราคาเดียวกับฝั่งพม่า ไม่แตกต่างกัน ถ้าชอบสินค้าตัวไหน รู้จักพ่อค้าแม่ค้า ก็สั่งทางไปรษณีย์ได้ แต่ต้องดูสินค้าให้ดี อาจจะเป็นของคลองถมดี ๆ นี่เอง ของที่น่าซื้อ ก็พวก รีเวฟเวอร์ที่ใช้กับจานดาวเทียม นาฬิกา ถือหนังสือนาฬิกาไปด้วย ชี้เอาตามรูป จากราคาหลักหมื่น จะเหลือประมาณ 2000 แต่เลียนแบบได้ดีกว่าคลองถมบ้านเรา ถ้าคลองถมบ้านเราไม่เกิน 500 แต่คนละเกรดกัน เสื้อผ้าตราสัตว์เลื้อยคลาน ผลิตจากโรงงานเดียวกัน ตัวละไม่เกิน 150-200 เนื้อผ้าถือว่าใช้ได้ ถ้าไปซื้อฝั่งโน้นอาจจะโดนจับตอนข้ามด่าน (จำนวนเยอะ) แต่จะมีอีกอย่างคือ ผลิดมาแบบเสื้อเดียวกันแต่เปลี่ยนแค่ตราเท่านั้น ซื้อฝั่งไทยดีกว่าครับ

อำเภอเชียงแสน ตรงนี้กับเป็นแหล่งท่าเรือในการซื้อขายสินค้ากันอย่างมากมาย จากไทยไปจีน จากจีนมาไทย มีความเจริญเข้ามาอย่างรวดเร็ว มีการสร้างถนนเศรษฐกิจขึ้นมาแล้วเพื่อรองรับการขยายตัวของเศรษฐกิจ มีการสร้างท่าเรือเป็นอ่าวเข้ามาในพื้นที่ของไทย ทำเป็นอ่าวทะเลใหญ่ ให้เรือขนสินค้าเข้ามาจอดในพื้นที่ของไทยเลย คาดว่าอีกไม่เกิน2-3 ปีคงเสร็จ เพราะว่าจอดริมแม่น้ำโขงมันมีปัญหาเยอะ ทางไทยเลยแก้ปัญหาโดยการทำเป็นท่าจอดเรือเข้ามาในพื้นที่ของไทย ส่วนความเจริญในตัวอำเภอเชียงแสน มีความเจริญเข้ามาอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เป็นแหล่งรวมนานาชาติ เต็มไปหมด ค่าครองชีพก็แพงตามความเจริญ และที่สำคัญตอนนี้ฝั่งตรงข้ามอำเภอเชียงแสนมีบ่อนการพนันขึ้นอย่างกับดอก เห็ด นั่งเรือ 20 นาทีก็ถึงบ่อนแล้ว แต่เป็นบ่อนของคนจีนทั้งนั้น ทันสมัยด้วย ตอนนี้คนนิยมไปเล่นกันเยอะมาก นั่งเครื่องจากกรุงเทพ 1 ชั่งโมง ลงสนามบินเชียงราย นั่งรถตู้ไปเชียงแสนอีก 60 โล ก็ถึงแล้ว และที่สำคัญ อำเภอเชียงแสนเป็นเมืองโบราณเมืองเก่าเต็มไปหมด มีเจดีย์กำแพงเมืองเก่า อยู่ในพื้นในบ้านคนก็มี สถานโบราณเยอะมาก จำนวนวัดในอำเภอเมืองมีวัดมากมาย 100 กว่าวัด ถ้าใครได้ไปเที่ยวถือว่าคุ้มมาก

อำเภอเชียงของ อำเภอนี้กำลังก่อสร้างเป็นสะพานข้ามลาวอำเภอแรกของภาคเหนือ เพื่อเป็นแหล่งค้าขายในอนาคตอันใกล้นี้ เพราะว่าถนนจากจีนมาถึงฝั่งลาวตรงนี้เสร็จแล้ว ก็แค่รอสะพานเสร็จการซื้อขายแลกเปลี่ยนและการท่องเที่ยวก็จะเจริญขึ้นไปกว่า เดิมอีก นักท่องเที่ยวต่างชาติข้ามไปเที่ยวฝั่งลาวตรงนี้เยอะมาก การท่องเที่ยวในอำเภอเชียงของค่อนข้างจะดีมาก

อำเภอเชียงคำ พื้นที่อำเภอนี้ จะมีพื้นดินติดกับลาว การไปมาหาสู่จะลำบาก ถนนยังเป็นลูกรังคนไม่ค่อยจะไปเท่าไหร่ พื้นที่ฝั่งลาวจะไม่ค่อยมีสถานที่เที่ยว มีแต่ป่ากับภูเขาใหญ่ ทางยังกันดาร จะเหมาะกับพ่อค้าคนไทยที่ไปซื้อผลผลิตทางการเกษตรจากคนลาวนำมาขายในฝั่งไทย เช่น ข้าว ถั่วลิสง และหญ้าที่นำมาทำไม้กวาด สินค้าพวกนี้ทางฝั่งลาวจะถูกมาก และพ่อค้าคนไทยจะเป็นคนนำเมล็ดพันธ์ไปให้ปลูกและรับซื้อคืนอย่างถูก ๆ เกษตรกรภาคเหนือที่ปลูกถั่วลิสงจึงได้รับผลกระทบทุก ๆ ปี
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ วันหลังจะมาเล่าอำเภออื่น ๆ ให้มาอ่านกันอีกครับ
ใครมีประสบการณ์เรื่องอิทธิพลการค้าขายของจีนตามชายแดนก็มาเล่ากันฟังนะครับ
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/16075

มีโอกาส ดีๆอีก มาก ใน สปป.ลาว ที่ คนไทย ไม่เคยรู้ สปป.ลาว กำลัง เปลี่ยน ไป .

สิ่งที่เราเองไม่เคยรู้มาก่อนเลย คือ สปป.ลาว เขาเปิดประเทศให้คนไปลงทุน และคนไปลงทุน ใหญ่ที่สุดมากที่สุด คือประเทศไทยนะครับ ไม่น่าเชื่อนะครับ บริษัทในประเทศไทยไปลงทุนเปิดทำเหมืองแร่เหล็กครับ เหล็กเมืองไทยมีแต่เปิดไม่ได้ เพราะเหตุว่ามันน้อย ที่ลาวมีมหาศาล เชื่อไหมครับ เหล็กเมื่อไม่นานนี้ กิโลละ 11 บาท ขึ้น 12 บาทก็บ่นกัน ขึ้นไป 21 บาทร้องกันจ๊ากเลย วันนี้เหล็กกิโลละ 32 ครับ ต่อไปไม่นานนี้นะครับ เราจะซื้อเหล็กจากลาว เราใช้เหล็กปีละ 14 ล้านตันนะครับ เห็นไหมครับทีนี้ก็จะผลิตในลาว บริษัทเดียวกันนี้ได้สัมปทาน เรานึกว่า อลูมินัม มันต้องอยู่ออสเตรเลีย ไม่ใช่นะครับ ในลาวมีแร่ที่จะมาผลิตอลูมินัม ประเทศไทยได้สัมปทานเข้าไปทำ อีกแล้วครับ ที่น่าอิจฉาหน่อย ออสเตรเลียเขามานะครับ เขามาเปิดเหมือง เขาสำรวจมานะครับ ข้างบนเป็นทองคำ ลงไปข้างล่างเป็นทองแดง เหมืองใหญ่นะ ใหญ่ไม่ใหญ่ก็มีคนงาน 20,000 คน เปิดแล้วทำแล้ว แล้วก็มีอยู่ห่างจากแม่น้ำโขง 99 กิโล ก็เรียบร้อยแล้ว เมื่อได้แร่มาแล้ว จะต้องเอาขึ้นใส่คอนเทนเนอร์ลากมา ข้ามฟากมาขึ้นที่... เหมือนจะเป็นวาปี... ไม่ใช่วาปีปทุม... อะไรวาปีนี่แหละครับ อยู่ริมแม่น้ำ เอาขึ้น เอามาถลุงที่ไหนมทราบไหมครับ ถลุงที่มาบตาพุด มันก็ผลประโยชน์ร่วมกันนะครับ ทองแดงเอามาถลุงที่มาบตาพุดของเรานี้ ส่วนทองเอาจจะเอาไปถลุงที่ออสเตรเลีย เขาก็ทำธุรกิจ เราก็ได้ธุรกิจร่วมกัน

ธุรกิจอื่นๆ อย่างบริษัทสำคัญดังๆ ของเรา บริษัททำทางยกระดับบ้านเรา ไปทำเรื่องเขื่อน ที่ลาว ที่เขาเรียกว่า watershed คือเป็นภูเขาแล้วมันเขียวและซับน้ำดี ใส่เขื่อนน้ำงึม ผมเคยไป นั่งริมเขื่อนน้ำงึม นั่งกินข้าว ประเดี๋ยวต้นไม้ผางขึ้นมา ผางขึ้นมา เขามีเรื่องเล่าให้ฟังครับ ว่า พอทำเขื่อนน้ำงึมเสร็จ กะว่า 2 ปีน้ำจะเต็ม คาดผิดครับ เข็มขัดสั้นคาดไม่ถึง 6 เดือนเท่านั้นละครับ น้ำเต็ม ที่จะทำ Routing คือเอาต้นไม้ออก เอาออกไม่ได้ ต้องใช้ระบบ...เอามนุษย์กบดำลงไปเอาเลื่อยไฟฟ้าไปตัด ไปตัดไปทำ Routing ใต้น้ำ เพราะน้ำมาเร็ว นั่นแหละครับ คือ สปป.ลาว ครับ เขื่อนน้ำงึมนะครับ เขื่อนน้ำงึมเสร็จก็มาเปิดน้ำเทิน 1 น้ำเทิน 2 อะไรต่ออะไร ลาวเปิดเอื้อเฟื้อ คุยกันแล้วต้องบอกนะครับ ความมั่นคงของลาวคือความมั่นคงของเรา เราคือไทยนะครับ เพราะว่าเราก็ซื้อ บางทีก็ซื้อจากฝากกะโน้น ฝากกะนี้ เพื่อนบ้านมีทรัพยากรนะครับ ไทยก็เป็นคนที่เรียกว่า บริโภค ใช้เลยนะครับ นี่กำลังซื้อใหม่นะครับ 7,000 เมกกะวัตต์ เวลาลาวทำได้ 100 ลาวใช้ 10-15 นอกนั้นไทยซื้อหมด เอามาใช้ทำร่วมกันนะครับ เพื่อนบ้านก็ได้ประโยชน์ เราก็ยิ่งได้ประโยชน์ เพราะฉะนั้น 1, 2, 3, 4 เราช่วยเขา ที่ผ่านมาช่วยไปทั้งหมด 5,000 ล้านบาท ไม่มีปัญหาหรอกครับ ไม่ต้องไปซ่อน... ไปตามดูก็ได้ครับ ไม่ได้มีรุงรังพันเตแบบที่นินทาว่ากล่าวกัน ทำสนามบินที่ทางใต้ที่ปากเซ กำลังลงมือนะครับ 320 ล้าน บริษัทไทยก็ได้เหมาได้รับเป็นคนทำ กำลังเจรจาอยู่อีกอันใกล้ๆ เหนือขึ้นมาหน่อยสนามบินอีกนะครับ ช่วยกัน จะได้ใช้ร่วมกับไทย

แล้วก็สะพานนะครับ สมัยก่อน สะพานมิตรภาพมีหนึ่ง รถไฟข้ามฟาก รถไฟข้ามไปแล้ว ตอนนี้เราก็กำลังช่วยทำ...รถไฟข้ามไปแล้วนะครับลงไปที่นาแล้ง 3 กิโลครึ่ง ทางลาวบอกว่า ไปนาแล้งเหลืออีก 9 กิโลกว่าเท่านั้นถึงเวียงจันทน์ได้ไหม บอกได้... อย่างนี้ได้ เราก็บอกเราจะช่วยดูแลให้ ไม่ยากนี่ครับสำหรับประเทศไทย ก็แค่นี้เองนะครับ ถึงเลย ต่อไปนั่งรถไฟถึงเวียงจันทน์เลย ส่วนที่รถไฟอื่นที่ผมจะต่อไปนี้ ผมจะต่อทางอื่น ต่อขนาดรางอื่น จะขึ้นแถวๆ เด่นชัยนี่ ขึ้นไปทางเหนือ ไปเชียงรายออกไปทางสะพานจะข้ามใหม่นี่ พอผมรู้ข่าวผมจะเจรจากับจีนด้วย เพราะจีนกับไทยจะร่วมกันทำสะพาน สะพานที่ 4 จะข้ามที่เชียง ของ ข้ามไปห้วยทรายออกไปหลวงน้ำทา ขึ้นไปข้างบน ขึ้นไปยูนนานและออกไปทางโน้น ขึ้นไปปักกิ่งได้เลย หวังใจว่าจะส่งเสริมการท่องเที่ยวทั้งไป ทั้งมา ขนสินค้ากันทางโน้น ตรงนี้ก็ไปเอื้อเฟื้อส่งถึงนครเวียงจันทร์
ที่น่าตื่นเต้นก็คือว่าทางลาวกับไทย แหงนไปดู จีนน่ะกั้นปึกๆ ก็ยังไม่เป็นปกติ ทางลาวก็คิดกับไทยทำอย่างไร กั้นบ้าง ลาวตกลงกับไทยเรียบร้อยแล้ว ทางไทยเรายังไม่เรียบร้อยต้องมาทำกรรมวิธี ต้องผ่านตรงนั้น ตรงนี้ ให้เสร็จก่อน เดือนหน้าผมต้องไปประชุมที่ลาว ผมจะต้องเอารัฐมนตรีต่างประเทศไปเซ็นต์ ทำเขื่อนกั้น ทำระดับ ยกแม่น้ำขึ้นมา 18 เมตร ถอยหลังไป 110 กิโล น้ำจะมากขึ้น ท่านนายกรัฐมนตรีลาว บอกว่า ท่วมลาวเยอะหน่อย ท่วมไทยน้อย แต่ไม่เป็นไร ได้ประโยชน์ทั้ง 2 ประเทศ เห็นไหมครับ สองฟากตกลงจะทำเขื่อนกั้นสูง ยกน้ำขึ้นไป 18 เมตรจากธรรมดา 110 กิโลเมตร เห็นไมครับ เรื่องอย่างนี้ข่าวดีนะครับ ใครจะเอิกเกริกอย่างไรก็สุดแท้แต่ กระผมก็ออกข่าวอย่างระมัดระวัง แต่ทางลาวตัดสินใจเรียบร้อยหมด เรียบร้อยแล้ว เอื้อเฟื้อกัน ต่างคนต่างช่วยกันไปช่วยกันมา

สะพานที่จะวางศิลาฤกษ์เร็วๆ นื้ ที่ 1 ที่สะพานมิตรภาพที่หนองคาย ที่ 2 ออกแล้วมุกดาหารไปสะหวันนะเขต สะพานที่ 3 จากฝั่งเรา นครพนมข้ามไปคำม่วนทางโน้น และก็ออกไป จะไปสาย 12 ทางโน้นไปสาย 8 ที สาย 9 ทีและไปสาย 12... สาย 13 วิ่งยาวจากเวียงจันทร์ลงไปปักเซ

สนทนาประสาสมัคร วันอาทิตย์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2551
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อย่าดูถูกลาว เดี๋ยวจะเสียโอกาสเหมือนที่รัสเซีย


วันพุธที่ ๑๑ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๑



เสาร์ ที่ผ่านมา ผมเดินทางจากชายแดนญวน กลับมาเขียนคอลัมน์ในตัวเมืองแขวงสะหวันนะเขตไม่ทัน มองดูนาฬิกา อา เกือบตีสิบเอ็ด นิติภูมิยังไม่ได้เขียนหนังสือเลยซักตัว ผมจึงต้องหยิบปากกาเขียนตัวอักษรใส่กระดาษกันที่บ้านริมข้างทางถนน เร่งรีบไปหน่อยจึงเขียนเมืองมะละแหม่งว่าอยู่ในรัฐกะเหรี่ยง ข้อเท็จจริงไม่ใช่ครับ มะละแหม่งเป็นเมืองหลวงของรัฐมอญของพม่า ส่วนเมืองหลวงของรัฐกะเหรี่ยง คือเมืองปะนัน ขอขอบพระคุณผู้อ่านท่านที่อีเมล์มากวดแก้ให้นิติภูมิในมื้อนี้



ลาว เข้าเป็นสมาชิกอาเซียนเมื่อ พ.ศ.2540 ขณะนี้นักกฎหมายของลาวกำลังขะมักขะเม้นร่างกฎหมายและกฎระเบียบต่างๆ ให้เข้ารูปเข้ารอย ขณะนี้ลาวอยู่ในขั้นตอนยื่นขอเข้าเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลก ในอดีตที่ผ่านมา คนไทยที่เข้าไปลงทึนในลาวอาจจะเข็ดแข้วกับความไม่แน่นอนของกฎหมาย หม่อๆ นี้ หลังจากที่ลาวเข้าเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลกแล้ว ผมเชื่อว่าการค้าการลงทุนที่นั่นจะมั่นคงและเป็นสากล

นักการ เมืองในรัฐบาลบางคนตาส่อนมองข้ามลาว อาจจะเป็นเพราะเชื่อตัวเลขของหน่วยราชการว่าลาวนำสินค้าเข้าจากไทยเพียงปีละ 4-5หมื่นล้านบาท (พ.ศ.2549 นำเข้า 38,654.9 ล้านบาท) ขอเรียนนะครับ ว่านั่นบ่แม่นตัวเลขที่แท้จริง เพราะการค้าระหว่างลาวกับไทยมี 2 อย่าง คือ การค้าในระบบที่เข้าออกตามชายแดนซึ่งต้องผ่านพิธีศุลกากร และการค้านอกระบบ ที่ลักลอบค้าขายโดยบ่ได้ผ่านด่านศุลกากรลาว กับไทยมีพรมแดนติดต่อกันยาวถึง 1,810 กม. เขตการปกครองของไทยติดกับพรมแดนลาวตั้ง 11 จังหวัด มีช่องทางการค้า 36 แห่ง เป็นจุดผ่านแดนถาวร 13 แห่ง จุดผ่อนปรน 21 แห่ง และจุดผ่านแดนชั่วคราว 2 แห่ง แต่ช่องผ่านแดนธรรมชาติที่ชาวบ้านของทั้งสองประเทศเดินทางเข้าออกมีมากตั้ง 700 ช่อง ลุงคำหล้า ป้าชู เอื้อยหนู อ้ายบุนพัน แม่ขาวจัน นายบ้านคำเฟือน ฯลฯ ท่านเหล่านี้เดินผ่านไทยลาวเข้าออกซื้อขายสินค้าไปบริโภค มีศุลกากรคนไหนไปนั่งนับมูลค่าการค้าบ้างครับ

นักการ เมืองของไทยมัวแต่ไปเอาใจประเทศร่ำรวย เมินประเทศที่ทุกยาก แต่ผมอยากจะขออนุญาตให้ข้อสังเกตนะครับว่า ผ้าฮ้ายห่อคำ ประเทศร่ำรวยมักไม่ทำตนหรูหรา ลาวขณะนี้เป็นเหมือนเศรษฐีบ้านนอก ผู้มีที่ดินเยอะ ทรัพยากรแยะ มีแต่ลูกสาว แต่จำนวนลูกชายที่จะใช้พัฒนาประเทศมีน้อย ภายภาคหน้าลูกสาวแต่งงาน ลูกเขยเต็มบ้านช่วยกันพัฒนาทำมาหากิน ภายต่อมาก็เป็นประเทศร่ำรวยได้เหมือน

กับตอนที่โซเวียตแตกใหม่ๆ ก็โดนคนไทยจำนวนหนึ่งดูถูก แม้แต่สถานทูตไทยในกรุงมอสโกตอน พ.ศ.2534-2538 ยังให้คนรัสเซียไปยืนตากหิมะรอวีซ่ากันทีละหลายชั่วโมง แถมพูดจาดูแคลนคนรัสเซียอย่างมาก อาจารย์มหาวิทยาลัยของรัสเซียไปขอวีซ่า ไอ้ตาถั่วยังกล่าวหาว่าท่านเป็นโสเภณี ไอ้พวกอุดอู้อยู่แต่ในรู ไปรับราชการที่รัสเซียก็จริง แต่บ่เคยฮู้ดอกหรอกว่า รัสเซียน่ะกว้างใหญ่มหาศาล มีทรัพยากรธรรมชาติเยอะ สมควรที่จะคบค้าสมาคมไว้และต้องให้เกียรติกันพอสมควรต่อ มา เมื่อรัสเซียขุดทรัพยากรธรรมชาติขายได้ จึงกลายเป็นชาติร่ำรวยภายในเวลา 15 ปี เดี๋ยวนี้ คนรัสเซียที่มีเงิน 1 พันล้านดอลลาร์ หรือ 32,000 ล้านบาท นิตยสารฟอร์บไม่จัดให้ติดอันดับทำเนียบเศรษฐีของรัสเซียแล้วนะครับ

คุณแสงดารา คำวานวงสา มหาบัณฑิตชาวลาวจากมหาวิทยาลัยทาชเคนต์ ซึ่งเดินทางมาลาวคราวนี้กับผมด้วย เล่าว่า ลูกค้ารัสเซียคนสุดท้ายของเธอซึ่งเข้าไปซื้ออัญมณีที่ร้านเจมส์ในพัทยา เป็นสตรีสาวชาวนครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ซื้อพลอยครั้งเดียวมูลค่า 9 ล้านบาท ย้อนหลังไปเมื่อ 15 ปีที่แล้ว สุภาพสตรีพวกนี้นี่แหละครับ ที่ไอ้ขี้กะตืกตาถั่วแต้มสีว่าพวกเธอเป็นโสเภณี ไอ้คันคากตาสั้นพวกนี้นี่เบิ่งข้างหน้าบ่เห็น ใครจน ข้ากีดกันไว้ก่อน

สมัย รัสเซียยังจน เอกอัครราชทูตมาเลเซียประจำกรุงมอสโกทำงานขยันขันแข็ง รายงานรัฐบาลของตนว่า ภูมิภาคไซบีเรียของรัสเซียมีป่าไม้มาก นายกรัฐมนตรีสมัยนั้น ดร.มหฎิร มุฮัมหมัด จึงบินไปเยือนไซบีเรีย ต่อมา นักธุรกิจมาเลย์ได้สัมปทานทรัพยากรป่าไม้ในไซบีเรียกันมาก นำเงินเข้ามาเลเซียได้บานเบอะเยอะแยะ ขณะที่นักธุรกิจไทยได้ยินแต่คำเว้าว่า “รัสเซียจนๆๆ” จากไอ้ขี้ทูตจังไฮคนที่ว่าเหมือน กัน วันนี้ พอรู้ว่านิติภูมิเข้าไปรับใช้ในลาว ไอ้ขี้โก๊ะลูกหลอดพวกเดิมก็ออกข่าวเว้าทำนองดูแคลน ว่าประเทศอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่ไปซ่อยซู เอาอีกแล้ว เมื่อ 15 ปีก่อน ไอ้ผีตาแหกคนนี้นี่ทำลายโอกาสของคนไทยในรัสเซียจนมะหับมะหายไปครั้งหนึ่ง แล้ว คราวนี้โผล่หน้าอ้าปากมาทำลายโอกาสของไทยในเพื่อนบ้านใกล้กันอีก

นิติ ภูมิอยากชวนคนไทยให้เข้าไปลงทึนในลาว และให้คิดอย่างมั่นคงว่าไทยกับลาวนั้นเกิ่งกัน รักกัน แม้ว่าวันนี้ คนลาวอาจจะมักคนญวนมากกว่าคนไทย แต่ในอนาคต เราทั้ง 10 ชาติในอาซีอาคะเนจะต้องสังลวมตัวช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
[11/6/2551]

ร้อยตำรวจเอก ดร. นิติภูมิ นวรัตน์
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขนหนาวแตกในสะหวันนะเขต (1)


วันจันทร์ที่ ๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๑


วันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมและคณะเข้าพบ ดร.สุพัน แก้วมีไซ ดุษฎีบัณฑิตทางเศรษฐศาสตร์ และผู้ผ่านหลักสูตร AOH อาโอน จากกรุงมอสโก ซึ่งปัจจุบันเป็นรองผู้ว่าแขวงสะหวันนะเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

คณะ ของผมที่ว่าก็มีนายติมูร์ เยดีคานอฟ นักธุรกิจการขนส่งจากเมืองสเตอร์ลีตามัค สาธารณรัฐปกครองตนเองบัชคอร์โตสถาน นางแสงดารา บุตรีอดีตรัฐมนตรีลาว ฯพณฯ สอน คำวานวงสา มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยทาชเคนต์ สาธารณรัฐอุซเบกิสถาน นายสีนวน ซุมพนภักดี มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยมอสโก นายคำเกียน ไซปันยา เภสัชกรผู้จบการศึกษาจากเวียดนาม จีน และโซเวียต ส่วนคนสุดท้ายผู้เป็นบักหล้า คือ นิติภูมิ นวรัตน์



พบรองเจ้าแขวง ดร.สุพัน ประชุมกันเสร็จแล้ว พวกผมก็นั่งลด (รถยนต์) ตระเวนจากริมแม่ของ (แม่น้ำโขง) ไปตามทางหลวงหมายเลข 9 ผ่านตาแสง (ตำบล) เมือง (อำเภอ) ต่างๆ ของแขวงสะหวันนะเขต ระยะทาง 250 กม. ไปยังบ้านแดน-สะหวัน เมืองเซโปน ซึ่งติดชายแดนเวียดนามที่ด่านลาวบาว อำเภอดงห่า จังหวัดกว่างจิ ระหว่างทางผมและคณะซอนไซไปลึกตามถนนสองข้างทาง ทั้งแคมฝั่ง ทั้งฮ่อมภู ของตาแสงสำคัญต่างๆ ก็สำรวจ

สิ่ง ที่ผมต้องการดูคือ สะพาบพูมสาด (สภาพภูมิศาสตร์) ของแขวงสะหวันนะเขต ของอย่างนี้ต้องไปดูด้วยตาตัวเอง เฮียน ฮู้บ่ท่อบดเฮียน (เรียนรู้ไม่เท่าประสบการณ์) ต้องมีบดเฮียนก่อนที่จะมาให้คำคิดคำเห็นรับใช้ท่านผู้อ่าน

มา แขวงสะหวันนะเขตมื้อนี้ ข้อยเห็นการลงทุนของสหรัฐฯ ออสเตรเลีย จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เวียดนาม มาเลเซีย สิงคโปร์ รัสเซีย อินเดีย ฝรั่งเศส ฯลฯ มีมากมาย เห็นแล้วถึงขนาดขนหนาวแตก (ขนลุก) คำเว้าของข้อยนิติภูมินี่ยังน้อยเกินไป เพราะการลงทุนจากต่างประเทศนั้น ซะซาย ไปทั้งแขวง และเท่าที่ทราบ ซะซายไปทั้ง 17 แขวง และอีก 1 เขตการปกครองพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นที่แขวงบ่อแก้ว คำม่วน เซกอง อัตปือ หัวฟัน พงสาลี ฯลฯ

ผมได้เข้าไปสถานที่ก่อสร้างกาสิโนและโรงแรมขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่า สะหวันเวกัส Savan Vegas ที่อยู่ห่างจากแคมฝั่งแม่ของ (ริมฝั่งแม่นํ้าโขง) เพียง 7 กม. จะเปิดให้คนไทย เอ๊ย นักท่องเที่ยวเข้าไปใช้บริการ สะหวันเวกัสเป็นการลงทุนขนาดใหญ่ของบริษัทอเมริกันและมาเก๊า เป็นแหล่งการพนันและบันเทิงบอระบวน (ครบถ้วน) ทั้งโฮงแฮม ทั้งร้านกินดื่ม ข้อยนิติภูมิสนทนากับนายเจอร์รี โรดส์ ผู้ควบคุมโครงการชาวอเมริกัน นายเจอร์รีเล่าว่า บริษัทของแกกำลังจะขยายกิจการกาสิโนและเอ็นเทอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ เฮียงกันไปอีกหลายเมืองสำคัญ เพื่อรองรับความเจริญอย่างมโหฬารที่จะมาจาก EWEC ซึ่งเป็นโครงการที่จะเชื่อม 4 ประเทศในกลุ่ม GMS เข้าด้วยกัน คือ พม่า ไทย ลาว และเวียดนาม

ผู้ อ่านท่านที่เคารพ ในอนาคตอันใกล้ จะมีทางถนนเชื่อมจากฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกที่จังหวัดดานังของเวียดนาม เข้ามายังแขวงสะหวันนะเขตของ สปป.ลาว ผ่านสะพานมิตรภาพไทย-ลาว แห่งที่ 2ซึ่ง ข้ามมาประเทศไทย ที่จังหวัดมุกดาหาร ผ่านเข้าขอนแก่น ตาก ไปสิ้นสุดที่เมืองมะละแหม่งในรัฐกะเหรี่ยงของพม่า ทะลุถึงฝั่งมหาสมุทรอินเดีย

เส้นทางสาย EWEC มีความยาวรวม 1,500 กม. ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 วัน ตอนนี้สร้างเสร็จและสะดวกสบายเกือบตลอดสายแล้ว เหลือเพียงทางฝั่งพม่าอีกนิดหน่อยเท่านั้น

ข้อย ขอกลับมาบัวระบัดให้บอระบวน (รับใช้ให้ครบถ้วน) แบบลงเลิก (ลงลึก) ในมื้ออื่น (ในวันพรุ่งนี้) เพื่อท่านผู้อ่านสนใจจะไปลงทึน (ลงทุน) ในลาวกันเด้อ.

ร้อยตำรวจเอก ดร. นิติภูมิ นวรัตน์
[9/6/2551]
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ขนหนาวแตกในสะหวันนะเขต (2)

วันอังคารที่ ๑๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๑


เสียง แสดงความพอใจอุบัติเบาๆ เมื่อพวกเรารู้ข่าวนางคลินตัน หยุดหาเสียงและประกาศสนับสนุน นายโอบามา เป็นตัวแทนพรรคเด็มโมแครตไปชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ลูกแหล่งคนหนึ่งซึ่งตามผมมาที่แขวงสะหวันนะเขตด้วยเว้าว่า ถ้าคนในประเทศไทยบางกลุ่มรู้แพ้รู้ชนะเหมือนนางคลินตันบ้าง ก็จะทำให้ประเทศชาติบ้านเมืองสงบเรียบร้อยไปอีกเยอะนะครับ แพ้ก็ให้รู้ว่าแพ้ รออีก 4 ปี ทำความดีเพื่อว่าจะมีโอกาสกลับมาชนะบ้าง ไม่ใช่ชุมนุมสุมหัวตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ ปั้นเรื่องให้ผู้คนประเทศเกิดความแตกแยกอย่างทุกวันนี้


เช้า ตรู่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ตื่นนอนปุ๊บ ผมก็ต้องออกมาที่ห้องอาหารเพื่อต้อนรับ ฯพณฯ ดร.สีลา มุนทะละวง รองประธานองค์การท่องเที่ยวแห่งชาติของลาว ตำแหน่งของท่านเท่ารองรัฐมนตรีทบวง ดร.สีลาเป็นอีกท่านหนึ่งซึ่ง มีความรู้ดีมาก พูดได้ดีทั้งฝรั่งเศสและรัสเซีย สำเร็จการศึกษาชั้นปริญญาตรีและโท จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐที่เมืองรอสตอฟ และปริญญาเอกจาก สภาบัณฑิตวิทยาศาสตร์สังคมของศูนย์กลางพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต ท่านเดินทางมาเช้านี้ มีประสงค์หนึ่งก็คืออยากชวนนิติภูมิให้เดินทางไปชมสถานที่ท่องเที่ยว สำคัญตามแขวงต่างๆของลาวหลวงหลาย


โลมให้ ดร.สีลาฟังว่า เมื่อวานผมตระเวนไปตามทางหลวงหมายเลข 9 ได้เข้าไปเยี่ยมเยียนโรงงานเม็ดพลาสติกของคนญวนซึ่งกำลังก่อสร้าง ที่นี่ใช้คนงานญวนมาก่อสร้างทั้งหมด ถัดจากนั้น ไม่กี่กิโลเมตร ก็เข้าไปเยี่ยมเยียนโรงงาน ผลิตยางล้อรถของคนจีนซึ่งใช้แรงงานจีน บอระบวนเหมือนกัน หลังจากเข้าไปเยี่ยมชมโรงงานที่กำลัง ก่อสร้าง+โสกับบรรดาผู้บริหารเขตเศรษฐกิจ พิเศษหลายแห่ง เช่น เขตเศรษฐกิจพิเศษสะหวัน-เซโน โครงการเมืองสะหวัน ฯลฯ ทราบว่า คำเว้าของท่านเหล่านี้เว้าเถิงแขวงสะหวันนะเขตต้องการคนงาน ภาคบริการที่เว้าภาษาอังกฤษได้ มีความรู้การทำอาหาร การโรงแรม การธนาคาร การบัญชี ฯลฯ รวมแล้วไม่ตํ่ากว่า 15,000 ตำแหน่ง


แต่ผู้อ่านท่านครับ ลาวทั้งประเทศมีพลเมืองเพียง 5.7 ล้าน ในแขวงสะหวันนะเขตมีประชากรอาศัย 8 แสน คนส่วนใหญ่เป็นลาวลุ่ม ไทดำ กะเลิง กะตัง ลาเว้ ปาโก ฯลฯ ผมเข้าไปในป่าที่ห่างจากทางถนนหลวงหมายเลข 9 ลึกเข้าไปไม่ถึง 10 กม. เข้าไปเจอชาวบ้านที่พูดภาษาลาวไม่ได้ซะแล้ว พูดเป็นแต่ภาษาเชื้อของตัวเอง ผมจึงเข้าใจนะครับว่า ยังมีคนลาวอีกเป็นจำนวนมาก ที่พูดภาษาลาวบ่ได้

ความจริงพรวดเข้าในพื้นที่สองหมื่นตารางกิโลเมตรของแขวงสะหวันนะเขตอย่างเฮ็วฮีบ เป็นตาย่านว่าคนสะหวันนะเขต 1,013หมู่ บ้านจะบ่ได้อะไร หากบ่มีการพัฒนาคนท้องถิ่นรองรับ ผมได้โสกับผู้ใหญ่หลายท่านทางฝั่งนั้น ท่านอยากให้ผมฮับคำว่า จะเปิดสอนภาษาและวิชาชีพให้เยาวชนลาวในสะหวันนะเขต หากไม่เช่นนั้น ก็จะต้องอิมพอร์ตแรงงานญวนและจีนเข้ามา ซึ่งสุดท้าย คนลาวก็จะบ่ได้อะไรคัดแน่

ลาวเป็นชาติอาซีอาคะเนที่อ้อมข้างด้วยคลื่นมนุษย์ ผู้อ่านท่านลองลากสายตาไปบนแผนที่ซี ลาวอยู่อ้อมแอ้มเวียดนามที่มีประชากร 85ล้าน อ้อมแอ้มไทยที่มีพลเมือง 65ล้าน ด้านบนก็อ้อมแอ้มจีนที่มีคนถึง 1,500ล้าน หากการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเข้าเจ้าไม่มีประสิทธิภาพ แรงงานต่างชาติก็จะเฟือดเข้ามาเฮ็ดเวียก


เลี้ยวเข้าไปทางซ้ายของทางหลวงหมายเลข 9 ผมขับรถไปตามทางสองหลีกแถวตีนภูเขาเข้าไปได้สักประมาณ 40 กม. ได้เห็นเหมืองแร่ทองคำและทองแดงของฝรั่ง แขวงสะหวันนะเขตเป็นแหล่งบ่อแฮ่ที่อุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งของโลก แต่ละปีเหมืองเบื้องหน้าที่ผมเห็นนี้เฮ็ดทองคำได้ 5-6 ตันและทองแดงได้ 6 หมื่นตัน ผมเห็นรถยนต์ญวนขนแร่ยิปซัมออกไปชายแดนอยู่ตลอดเวลา ทุกปีญวนจะขนแร่ยิปซัมออกไปได้ประมาณ 2 แสนตัน รถขนแร่พวกนี้มีแต่มุ่งหน้าไปทางตะวันออกเข้าเวียดนาม มีน้อยคันมากที่จะมุ่งหน้ามาทางตะวันตก เข้ามาที่ประเทศไทย อะไรเกิดขึ้นกับนโยบายการเข้าไปร่วมพัฒนาทรัพยากรกับเพื่อนบ้านของไทยครับ

อยากเรียนผู้อ่านท่านที่เคารพว่า ลาวได้รับสิทธิพิเศษทางการค้า MFN จากสหรัฐฯ และได้รับสิทธิพิเศษด้านภาษีศุลกากร GSP จากสหรัฐอเมริกาและยุโรป

แถมยังได้รับสถานะ Normal Trade Ralations หรือ NTR จากสหรัฐอเมริกา สิ่งทอไหมของลาวที่ส่งออกไปสหรัฐฯ มีภาษีลดลงจาก 90% เหลือ 0.8% สินค้าหัตถกรรมจาก 45-60% เหลือ 0%

ผม อยากซุกยู้ให้คนไทยเข้าไปลงทึนในลาว โดยเฉพาะในแขวงสะหวันนะเขต แต่ขอให้ไปอย่างมีความรู้เรื่องการลงทึน อย่าไปขี้โย่ยเชื่อข่าวที่เล่าขานกันอย่างนอกฮีดนอกฮอย ทางที่ดีไปติดต่อกับหน่วยงานราชการของลาวเซิ่งหน้าเลยจะดีกว่า

ไปลงทึนที่อื่น ท่านต้องใช้ภาษาใหม่ แต่ลงทึนที่ลาว ท่านบ่ต้องเรียนภาษาใหม่ให้เสียเวลา แม่นบ่?

ร้อยตำรวจเอก ดร. นิติภูมิ นวรัตน์
[10/6/2551]